Fot: kobzev3179 / Uczulenie na twarzy ma zazwyczaj postać czerwonych plam i wyprysków zlokalizowanych najczęściej na policzkach i czole. Wygląd twarzy jest źródłem dużego dyskomfortu dla chorego. W łagodzeniu zmian pomocne są domowe i specjalistyczne rozwiązania. Uczulenie na twarzy ma zazwyczaj postać czerwonych plam i wyprysków zlokalizowanych najczęściej na policzkach i czole. Wygląd twarzy jest źródłem dużego dyskomfortu dla chorego. W łagodzeniu zmian pomocne są domowe i specjalistyczne rozwiązania. Skóra na twarzy jest bardzo wrażliwa i szybko reaguje na szkodliwe czynniki. Uczulenie na twarzy może się rozwinąć na skutek działania kosmetyków, promieni słonecznych lub produktów spożywczych. Najlepiej skonsultować je z dermatologiem, który określi sposób leczenia. W łagodzeniu objawów warto wspomagać się też naturalnymi sposobami. Uczulenie na twarzy – objawy Typowymi dla uczulenia na twarzy objawami są czerwone krostki. Wysypka nieco rzadziej ma postać ropiejących pęcherzy. Może się pojawić obrzęk, wysuszenie, łuszczenie, zaczerwienienie, pieczenie, a niekiedy uczucie palenia skóry. Może dojść do spękania i zgrubienia naskórka. Uczuleniu może towarzyszyć ból. Objawem poprzedzającym pojawianie się zmian skórnych jest świąd, który dotyczy później także niezmienionej chorobowo skóry. Wykazuje ona skłonność do uszkodzeń mechanicznych, a w następstwie drapania może dojść do wtórnej infekcji bakteryjnej, grzybiczej czy wirusowej. Zobacz film: Jakie są rodzaje alergii? Źródło: 36,6. Przyczyny uczulenia na twarzy Uczulenie na twarzy stanowi najczęściej reakcję alergiczną, która jest coraz częstszym problemem zdrowotnym. Obserwowany w ostatnich latach wzrost problemów skórnych o podłożu alergicznym wzbudza niepokój. W większości przypadków za uczulenie na twarzy odpowiadają alergeny mające bezpośredni kontakt ze skórą. Zazwyczaj są to kosmetyki zawierające lanolinę, glikol propylenowy, pigmenty, konserwanty i kompozycje zapachowe. Uczulenie może być także wynikiem stosowania zbyt dużej ilości kosmetyków. Może stanowić reakcję na stres. Jest jedną z manifestacji klinicznych w nadwrażliwości pokarmowej. Bywa reakcją na produkty takie jak truskawki, czekolada, białko mleka krowiego i owoce egzotyczne, jak kaki, ananas, awokado, figa i mango. Objawy uczulenia mogą się pojawić w wyniku działania niektórych leków. Zmiany na skórze mogą być konsekwencją działania niekorzystnych warunków atmosferycznych, zwłaszcza wiatru i słońca. W okresie niemowlęcym i u noworodków uczulenie na twarzy wywołują przede wszystkim alergeny pokarmowe. Zmiany skórne nierzadko towarzyszą alergii wziewnej sezonowej na rośliny. Jak pozbyć się uczulenia na twarzy? Pierwszym krokiem w leczeniu uczulenia na twarzy jest eliminacja czynnika alergicznego ze środowiska chorego. Dermatolog zazwyczaj przepisuje leki antyalergiczne, które szybko łagodzą objawy uczulenia na twarzy. Zaleca też stosowanie środków miejscowych. Zmiany skórne łagodzi maść Tormentiol. Produkt ten ma właściwości ściągające, bakteriostatyczne i przeciwzapalne. Przyspiesza gojenie się ran. Zawiera wyciąg z kłącza pięciornika. Maść najlepiej nakładać rano i wieczorem. Nie powinna być stosowana w leczeniu uczulenia na twarzy u niemowlaka. Sprawdzonym sposobem jest wypicie musującego wapna. Do pielęgnacji skóry należy wybierać kosmetyki przeznaczone do cery alergicznej. Środki hipoalergiczne mają odczyn pH 5,5, są bezzapachowe, chronią skórę przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych, działają przeciwzapalnie, odbudowują barierę lipidową, łagodzą podrażnienia i regenerują skórę. U dzieci trzeba stosować emolienty, które chronią warstwę rogową i potencjalnie zwiększają dojrzewanie bariery naskórkowej oraz jej naprawę. Ponadto wspierają aktywny metabolizm lipidów w naskórku. Preparaty emolientowe mają za zadanie nawilżać i zatrzymywać wilgoć w naskórku (efekt utworzenia na skórze warstwy hydrofobowej), zmiękczać i wygładzać skórę oraz tworzyć barierę ochronną przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi (alergenami, zanieczyszczeniami). Zobacz film: Jak złagodzić objawy wiosennej alergii? Źródło: Dzień Dobry TVN. Co robić, gdy pojawi się uczulenie na twarzy? W łagodzeniu uciążliwych objawów uczulenia na twarzy pomocne okazują się domowe rozwiązania. Jednym z bardziej znanych sposobów niwelujących towarzyszące uczuleniu czerwone plamy na twarzy jest maseczka z banana i ogórka. Oprócz tego, że leczy rumień, to doskonale sprawdza się w łagodzeniu stanów zapalnych. Do jej przygotowania potrzebne jest pół banana i ćwierć obranego ogórka. Produkty blenduje się przez około 30 sekund, do momentu uzyskania jednolitej konsystencji. Powstałą papkę nakłada się grubą warstwą na oczyszczoną uprzednio skórę twarzy. Maseczkę pozostawia się przez 40 minut, po czym zmywa się ją letnią wodą. Nie ma ograniczeń w częstotliwości jej stosowania. Znanym rozwiązaniem jest preparat z żelu aloesowego, oleju z wątroby dorsza i rumianku. Należy zmieszać łyżeczkę czystego żelu aloesowego, 2 łyżeczki oleju z wątroby dorsza i kilka kropel rumiankowego olejku eterycznego. Tak powstałą miksturę należy nałożyć na twarz i wmasować ją w skórę. Najlepiej potrzymać ją przez 45 minut, po czym zmyć chłodną wodą. Zabieg ten nawilży i odżywi skórę oraz zniweluje rumień. Korzystnie działającym rozwiązaniem jest koktajl ze świeżych buraków i marchwi. Przyrządza się go z 1 buraka, 3 marchewek i połowy szklanki niegazowanej wody mineralnej. Warzywa obiera się ze skórki i kroi na kawałki. Składniki blenduje się. Powstały koktajl należy pić na czczo codziennie rano. Napar z liści mięty pieprzowej łagodzi uczucie podrażnienia. Zastosowanie mają też bławatek i rumianek. Łyżkę jednego z nich zalewa się 250 ml wrzątku i pozostawia pod przykryciem do zaparzenia. Po ostygnięciu uzyskuje się naturalny środek łagodzący krostki na twarzy przy uczuleniu. Namacza się nim gazę bądź wacik kosmetyczny i przemywa zmienione miejsca. Skutecznym naturalnym preparatem na zmiany skórne jest olej arganowy. Regularnie stosowany poprawia kondycję cery. Zbawienne działanie wykazuje też olejek kokosowy. Zobacz film: Leczenie alergii Źródło: 36,6. Bibliografia: 1. Dadas-Stasiak E., Kalicki B., Jung A., Najczęściej występujące przyczyny i rodzaje alergii u dzieci w świetle aktualnej epidemiologii, „Pediatria i Medycyna Rodzinna”, 2010, 6(2), s. 92-99. 2. Kordus K., Śpiewak R., Emolienty z apteki – pomoc czy zagrożenie dla chorych na wyprysk?, „Alergia Astma Immunologia”, 2012, 17(3), s. 147-153. 3. Czarnobilska E., Czarnobilski K., Obtułowicz A., Obtułowicz K., Choroby alergiczne wieku podeszłego. Część II. Alergiczne choroby skóry, alergia na leki, „Gerontologia Polska”, 2010, 18(2), s. 57–65.

Skóra niemowlęcia różni się od skóry osoby dorosłej. Skóra malucha jest delikatna, miękka, mniej sprężysta, wrażliwa i jeszcze nie w pełni rozwinięta. Jej bariery ochronne wzmacniają się wraz ze wzrastaniem dziecka. Na stan skóry niemowlęcia ma wpływ wiele czynników, jak np. dieta maluszka, jakość ubranek i pieluch, środki pielęgnacyjne, proszki i płyny do prania, a także promieniowanie UV, wilgotność powietrza i temperatura otoczenia. Okres niemowlęcy, to pierwszy rok życia dziecka. Wyróżniamy w nim jeszcze okres noworodkowy – czyli pierwszy miesiąc życia dziecka. Zarówno okres noworodkowy, jak i niemowlęcy, to czas, w którym młody organizm adaptuje się do nowych warunków, poza łonem mamy. Przystosować musi się także skóra, która jest około 2 razy cieńsza od skóry dorosłego... Kształtują się wówczas jej funkcje. W okresie noworodkowym i niemowlęcym, charakterystyczne jest występowanie różnych zmian skórnych, które z czasem same znikają i nie mają wpływu na stan zdrowia dziecka. Młodych rodziców przyprawiają o zmartwienia, a są zupełnie niegroźne lub wymagają jedynie obserwacji. Do takich zmian należą: „uszczypnięcia bociana” / plamy łososiowe – to czerwone plamy na skórze czoła, brzegów górnych powiek, na górnej wardze i okolicach karku, powstałe w wyniku miejscowego rozszerzenia się naczyń krwionośnych prosaki – są to przerośnięte gruczoły łojowe, występują w postaci delikatnych biało-żółtych plamek lub grudek zlokalizowanych na czole, nosie i policzkach; nie wolno ich wyciskać ani złuszczać, gdyż znikną samoistnie w ciągu 2-4 tygodni – czyli w czasie dojrzewania gruczołów łojowych. perły Epsteina – są to torbiele naskórka, występujące jako skupienie pojedynczych białych plamek w jamie ustnej, na połączeniu podniebienia miękkiego i twardego, rzadziej na granicy z zębodołu i napletku prącia, także ustępują samoistnie naczyniaki włośniczkowe – są to żywo-czerwone małe grudki, występujące na dowolnych częściach ciała (głównie klatka piersiowa, plecy i twarz), są obecne nawet od pierwszych chwil życia, ustępują samoistnie; gdy się powiększają lub utrudniają funkcjonowanie, wówczas rozważa się ich leczenie chirurgiczne plamy mongolskie – są to ciemno-niebieskie, płaskie plamy, podobne do siniaków, ujawniające się na skórze dolnych partii pleców, pośladkach, a także na zewnętrznych powierzchniach dłoni i stóp u dzieci o śniadej cerze, ustępują samoistnie około piątego roku życia toksyczny rumień noworodkowy = trądzik noworodkowy = pokrzywka noworodkowa – to pojawiające się około 2-3 dni po porodzie rumienie i zaczerwienienia na ciele dziecka, głównie na tułowiu, w których obrębie mogą tworzyć się małe, białawe krosty o wielkości łebka od szpilki; plamy ustępują samoistnie po około tygodniu, jednak mogą nawracać i pojawiać się w innym miejscu – wówczas warto skonsultować to z lekarzem. Istnieje jednak wiele patologii skóry w wieku niemowlęcym i noworodkowym. Nastręczają mnóstwa problemów leczniczych i pielęgnacyjnych. Niektóre pojawiają się zdecydowanie rzadko, a inne są bardziej popularne. Przykładem może być potówka, odparzenie, wyprysk atopowy lub pokrzywka, które coraz częściej spotykamy u maluchów. Pewne z nich powstają na skutek zaniedbań pielęgnacyjnych, a inne zaś z niewyjaśnionych przyczyn. Oto one: Potówki u niemowląt Potówka to zmiana skórna powstająca na skutek zwiększenia wydzielania potu i utrudnionego jego odpływu, np. z powodu przegrzania, złego doboru ubranek i pieluch; mają postać wodo-jasnych, drobnych pęcherzyków, na niezmienionej zapalnie skórze głowy, szyi, pleców, wokół uszu; pęcherzyki mogą pękać oraz nadkażać się bakteriami i grzybami; przy nieprawidłowej pielęgnacji skóry dziecka, np. używaniu oliwki u dzieci z nadpotliwoscią i otyłych, może pojawić się potówka czerwona – czerwona grudka z pęcherzykiem, swędząca lub piekąca, na prawidłowo zabarwionej skórze lub zmienionej zapalnie; powstają tam gdzie stykają się dwie powierzchnie skóry, czyli np. fałdki skórne, doły podkolanowe itp., one także mogą się infekować, głównie gronkowcami i występować jako potówka krostowa. Potówkę leczymy właściwą pielęgnacją, używając delikatnych mydeł dla dzieci, rezygnując z oliwki i stosując obojętne pudry płynne. Gdy pozwalają na to warunki (ciepło!), zmiany te można wietrzyć, pozostawiając dziecko na jakiś czas bez ubranka. Zakażone potówki przeciera się wacikiem nasączonym 70% spirytusem lub stosując przeciwbakteryjne/przeciwgrzybicze maści. Trzeba pamiętać o dokładnym osuszaniu skóry dziecka i dostosowywaniu ubioru do panujących warunków. Ubranka powinny być bawełniane, luźne i przewiewne, prane w delikatnych środkach. Pieluchy najlepiej gdy są wykonane z przepuszczającego powietrze materiału. Zaniedbanie potówki i jej zakażenie, wiedzie do powikłań w postaci ropni i bakteryjnych zapaleń ujść gruczołów potowych. Odparzenia u dzieci Są to zmiany skórne, pojawiające się w okolicach krocza, pachwin i pośladków. Mają postać dobrze odgraniczonych czerwonych i piekących plam. Często towarzyszą im nadkażenia, owrzodzenia i sączenie. Dochodzi do nich na skutek zaniedbań higienicznych, poprzez nieczęste zmiany pieluch, niedokładne osuszanie skóry dziecka, nadmierne pocenie się, ocieranie się fałdów skóry, jak również w wyniku drażniącego działania tworzywa, z którego wykonana jest pielucha. Na wystąpienie odparzeń szczególnie narażone są dzieci o wrażliwej skórze. Dalsze zaniedbanie odparzenia, może skutkować infekcją i wyparzeniem bakteryjnym. Aby zapobiegać odparzeniom, trzeba stosować się do prostych wskazówek. Obejmują one mycie dziecka wodą z dodatkiem mydeł dla noworodków/niemowląt, dokładne spłukiwanie mydlin, staranne osuszanie ciała dziecka, dostosowywanie ubioru do warunków otoczenia oraz wietrzenie zmian odparzeniowych. Trzeba pamiętać o częstych zmianach pieluchy i każdorazowym podmywaniu zanieczyszczonych okolic ciała dziecka. W razie nadkażenia odparzeń stosuje się specjalne okłady, zalecone przez pediatrę. Mogą to być np. okłady wysuszające, z rozcieńczonym fioletem gencjany i specjalne maści. Zaleca się również stosowanie kremów ochronnych, jak np. Tormentiol i Alantan. Pieluszkowe zapalenie skóry Jego przyczyny są podobne do etiologii odparzeń. Głównie dotyczą zbyt oszczędnego zmieniania pieluch i oddziaływania drażniących substancji z potu, kału i moczu, na delikatną skórę dziecka. Ryzyko pieluszkowego zapalenia skóry jest duże w przypadku biegunek, atopowego zapalenia skóry, wyprysku łojotokowego, kontaktowego zapalenia skóry, infekcji drożdżakowych, jak również niedokładnej higieny maluszka, wzmożonej potliwości podczas upałów oraz przegrzewania dziecka. Wykwity skórne w postaci rumienia, przypominające odparzenie, pojawiają się na pośladkach, w okolicach krocza, podbrzusza i górnej części ud. Zmiany nie obejmują zagięć skórnych. Cięższe postacie pieluszkowego zapalenia skóry, charakteryzują się występowaniem nadżerek i owrzodzeń. Skóra może się nadkażać, np. grzybami, wtedy na zarumienionych powłokach widoczne są grudki, pęcherzyki lub krostki (czyli tzw. wykwity satelitarne). Leczenie pieluszkowego zapalenia skóry opiera się na rzetelnej toalecie niemowlęcia, wietrzeniu zmian łagodnych, stosowaniu emolientów, częstej zmianie pieluszek i dwu- trzy- krotnym podmywaniu dziecka podczas upałów i każdorazowo w przypadku zabrudzenia. Bardzo ważne jest dokładne osuszanie okolic pośladków, ud i krocza malucha. W razie infekcji i ostrzejszych postaci pieluszkowego zapalenia skóry, stosuje się miejscowo maści ze sterydami, przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybicze. Niekiedy bywa konieczne wdrożenie antybiotyku działającego ogólnie, np. drogą dożylną. Łojotokowe zapalenie skóry Przyczyna powstawania łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt, nie została poznana. Zmiany skórne pojawiają się w dwóch pierwszych miesiącach życia. Objawia się występowaniem rumieniowego, łuszczącego się wykwitu, na owłosionej skórze głowy. Później złuszczające się masy, tworzą gęstą i lepką powłokę, która przylega do głowy. Potocznie nazywa się ją ciemieniuchą. Łuszcząca się wysypka, może rozprzestrzeniać się na dalsze partie ciała – twarz, szyję, pachy, zgięcia łokciowe, pachwiny i okolice krocza. Nie swędzi, ale jej zaistnienie może zwiastować wystąpienie atopowego zapalenia skóry, w późniejszych latach życia. Ciemieniuchy nie można złuszczać mechanicznie. Zaleca się stosowanie specjalnych maści, rozmiękczających jej masy. Zawierają one niskie stężenia siarki lub kwasu salicylowego. Nakłada się je codziennie, na kilka godzin, a następnie spłukuje. Można również nacierać główkę oliwką i delikatnie ją „czesać” specjalną szczoteczką z włosiem. Zmiany, które się rozprzestrzeniły, łagodzone są maścią ze sterydem, ewentualnie w połączeniu z maścią przeciwbakteryjną lub przeciwgrzybiczą. Atopowe zapalenie skóry u niemowląt Wyprysk atopowy pojawia się najczęściej około pierwszego roku życia. Występuje pod postacią swędzącej wysypki, zmuszający dziecko do drapania. Maluch jest drażliwy i płaczliwy, z powodu dokuczliwego świądu. Rozdrapane zmiany mają postać rumienia z sączącym się płynem, pokrytego strupem. Skóra dziecka jest sucha, a wysypka lokuje się na twarzy i tułowiu malucha. Później, u chorych dzieci może rozwinąć się katar sienny lub astma, a rozdrapane zmiany ulegc zliszajowaceniu, czyli powstaniu ciemniejszych, bruzdowatych zgrubień. W leczeniu atopowego zapalenia skóry stosuje się eliminację alergenów, nawilżające emolienty, maści ze sterydami, opatrunki zapobiegające drapaniu zmian i przyspieszające gojenie, ewentualne antybiotykoterapię oraz leczenie farmakologiczne alergii. Więcej o AZS, znajdziesz w artykule Zespół atopowego zapalenia skóry Pokrzywka To wysypka o charakterze podrażnienia, swędząca, w której można zauważyć bąble o różowym lub porcelanowo-białym kolorze, bądź grudki i pęcherzyki. Gdy pokrzywka obejmuje głębsze warstwy skóry, wówczas może dojść do obrzęku warg i okolic oczu. Zazwyczaj jest to późna reakcja uczuleniowa na określony alergen (mleko krowie, orzeszki ziemne, ryby, leki, pomidory, truskawki, jaja, sery), wirusy, ukąszenia pcheł, roztoczy itp. Wysypka może też pojawić się w odpowiedzi na zimno i ciepło oraz tarcie i nacisk. Drapanie może sprzyjać nadkażeniu wysypki bakteriami lub grzybami. W leczeniu stosuje się leki odczulające i sterydy, w zależności od jej nasilenia, a także eliminację alergenu, np. wykluczenie danego produktu z diety. Gdy pokrzywka jest nadkażona, wówczas pomocne jest smarowanie zmian maściami przeciwbakteryjnymi lub przeciwgrzybiczymi. Czasem okazuje się pomocne owinięcie zmian opatrunkiem, po to aby zapobiec ich drapaniu przez dziecko. Trzeba też pamiętać o obcinaniu paznokci dziecku. Pokrzywka alergiczna zazwyczaj zanika po około tygodniu. Warto pamiętać, że wysypka może towarzyszyć również chorobom zakaźnym, odrze, ospie wietrznej czy szkarlatynie. W przypadku podejrzenia choroby, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem. Znamiona barwnikowe Znamiona barwnikowe, znane nam wszystkim doskonale pod potoczą nazwą „pieprzyki”, dotyczą niewielkiej grupy noworodków i niemowląt. Na ogół nie mają one dużych rozmiarów. Niekiedy jednak znamiona obejmują rozległe obszary skóry, przybierając zdumiewające rozmiary, których średnica przekracza 9 centymetrów. Zmiany te są obciążone kilkuprocentowym ryzykiem rozwinięcia się czerniaka w dalszych etapach życia. Bardzo rzadko dochodzi do ujawnienia się czerniaka złośliwego u dzieci. Może mieć to miejsce w przypadku znamion olbrzymich, obejmujących np. całe plecy, część pleców i pośladki, a choroba rozwija przed okresem dojrzewania. Gdy dziecko ma dużo znamionek, bądź jego rozmiary są zadziwiająco duże, wówczas konieczna jest wizyta u lekarza. Następne kroki to konsultacja dermatologiczna, chirurgiczna i onkologiczna. Pewne znamiona się usuwa za pomocą skalpela i oddaje do badań histopatologicznych. Jeśli maluch ma dużo znamion i jasną karnację, wówczas zanim zdecydujemy się na spacer, warto go zabezpieczyć przed szkodliwym promieniowaniem UV. Dostępne są kremy z wysokimi filtrami dla niemowląt, których aplikację powtarzamy co kilka godzin. Głowę dziecka warto okryć bawełnianą czapeczką. Naczyniak jamisty Jest to patologia naczyniowa, ujawniająca się około pierwszego miesiąca życia dziecka, częściej u dzieci wcześniej urodzonych. Z czasem zwiększa on swoje rozmiary, by później się znowu zmniejszyć lub zniknąć. Jest to guzek, o kolorze fioletowym lub różowawym, na którym widać sieć naczynek krwionośnych. Jego powierzchnia może się błyszczeć. Nie podejmuje się leczenia, wówczas, gdy naczyniak nie przeszkadza przy oddychaniu, odżywianiu, czy otwieraniu oczu. Naczyniaki takie są ostrzykiwane lekami, co ma powodować ich destrukcję. Powikłaniem naczyniaka jamistego mogą być owrzodzenia lub krwotok. Duże zmiany naczyniakowe, mogą przyczyniać się do zmniejszenia się płytek krwi u dziecka, wówczas wdraża się odpowiednie leczenie. Znamię naczyniowe płaskie Inaczej zwane „znamieniem czerwonego wina”, zauważa się już u noworodków. Wraz z wiekiem, obserwuje się powiększanie znamienia. Jego przyczyną są malformacje, czyli wady wrodzone, drobnych naczyń krwionośnych skóry. Gdy znamię czerwonego wina rzutuje się na przebieg nerwu trójdzielnego, wówczas istnieje przypuszczenie, że towarzyszy patologicznym zmianom w naczyniach mózgowych, z kolei gdy zmiany umiejscawiają się na kończynach – wtedy mogą współistnieć zmiany kostne, np. w postaci ich pogrubienia. Znamię naczyniowe płaskie może być leczone za pomocą laseroterapii. Bielactwo – albinizm To choroba polegająca na zaburzeniach związanych z rozmieszczeniem melaniny (pigmentu) w skórze i oczach. Albinizm może ujawniać się w oczach, jako brak barwnika w tęczówce (prześwitujące przez nią naczynia krwionośne, nadają jej czerwoną barwę), siatkówce, powiekach i brwiach, co upośledza widzenie. Problemy oczne i światłowstręt, wymuszają u dziecka marszczenie brwi. Skóra dziecka po urodzeniu jest jasno-różowa, później blada i podatna na oparzenia słoneczne. Włosy dziecka także są jasno ubarwione. Problemy oczne można leczyć stosowaniem barwionych soczewek kontaktowych, już od wieku niemowlęcego. Trzeba wykazać także szczególną dbałość o skórę. Przy wyjściu na zewnątrz, smarujemy ją kremem z wysokim filtrem i powtarzamy jego aplikację. Na głowę zakładamy dziecku czapeczkę z daszkiem i okrywamy ciało. Maluch nie powinien długo przebywać na słońcu. Liszajec pęcherzowy To poważna postać liszajca, która ujawnia się przede wszystkim u noworodków. Należy do rzadkich schorzeń, wywoływanych głównie przez gronkowca złocistego. Liszajec to jedno z bardzo zaraźliwych zakażeń skórnych, objawiające się czerwonymi plamkami, przekształcającymi się w pęcherzyki. Gdy pęcherzyki pękają, zaczyna się z nich sączyć płyn, którego zasychanie powoduje tworzenie się rozległych strupów, o miodowej barwie. Pęcherze lokują się głównie na twarzy, szyi i rękach. Zazwyczaj liszajec pęcherzowy towarzyszy atopowemu zapaleniu skóry. W leczeniu wykorzystuje się antybiotyki działające miejscowo, a w cięższych przypadkach także działające ogólnie. Istotne jest również wykonanie wymazu z nosa, w celu wykrycia nosicielstwa gronkowca złocistego, bytującego w tylnych nozdrzach, gdyż może mieć to duży wpływ na zakażanie pęcherzy. Nosicielami jest duża część naszego społeczeństwa. Można je leczyć antybiotykoterapią ogólną i miejscową (maści do nosa). Pęcherzowe oddzielanie naskórka To bardzo rzadko występująca choroba genetyczna, w której przebiegu charakterystyczne jest występowanie pęcherzy na skórze i błonach śluzowych (owrzodzenia, zwężenie przełyku). Pęcherze pojawiają się same lub na skutekiewielkiego urazu. Rany powstałe w ten sposób mogą ulec zakażeniu. Choroba miewa ciężki przebieg, w którym ma miejsce zrastanie się palców i powstawanie przykurczów (jako wynik ciągłego powstawania ran i ich gojenia – podobnie jak w oparzeniach). Pęcherzowe oddzielanie naskórka o takim przebiegu może prowadzić do zgonu dziecka. Leczenie opiera się na zapobieganiu powstawania nowych ran, co jest szalenie trudne. Istotna jest także profilaktyka zakażeń skóry, jak również leczenie już zaistniałych. Nie można pozwolić doprowadzić do niedożywienia chorego dziecka. Zespół terapeutyczny powinien być tworzony przez dermatologa dziecięcego, pediatrę, chirurga plastyka, pielęgniarkę i dietetyka. Zespół dziecka kolodionowego To kolejna rzadka choroba, której znakiem rozpoznawczym jest zmiana skórna w postaci „rybiej łuski”, czyli suchej, łuszczącej się skóry. U noworodka obserwuje się napięty, błyszczący naskórek, który porównuje się do błony kolodionowej, pergaminu lub wylanego na skórę i zaschniętego białka jaja kurzego. W leczeniu stosuje się emolienty, czyli środki zmiękczające i nawilżające skórę. Patologiczny naskórek pęka i oddziela się po kilku tygodniach, pozostawiając normalną skórę lub skórę o fakturze „rybiej łuski”. Opracowano na podstawie: T., Clayden G, Malinowski A. (red. wyd. I polskiego), Pediatria, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2009 J., Problemy zdrowotne noworodków i niemowląt w praktyce lekarza rodzinnego,

CZERWONE PLAMKI U NIEMOWLAKA: najświeższe informacje, zdjęcia, video o CZERWONE PLAMKI U NIEMOWLAKA; czerwone plamki na raczce niemowlaka

Ciemieniucha u dziecka - jak skutecznie się jej pozbyć? Ciemieniucha dotyczy ponad połowy niemowląt. Nie boli, ale wygląda mało estetycznie i może stanowić większy problem u dzieci, które posiadają wrażliwą skórę. Jak radzić sobie z ciemieniuchą u malucha za pomocą sprawdzonych sposobów. Kiedy zmiany skórne powinien ocenić specjalista? 1. Ciemieniucha - co to jest? Jak wyglądają zmiany? 2. Jak się pozbyć ciemieniuchy? Sprawdzone sposoby na ciemieniuchę 3. Odpowiednia pielęgnacja skóry głowy - domowe sposoby na ciemieniuchę 4. Specjalistyczne leczenie ciemieniuchy - kiedy należy zgłosić się z problemem do lekarza? Ciemieniucha - co to jest? Jak wyglądają zmiany? Ciemieniucha powstaje, ponieważ od mniej więcej 2. miesiąca życia występujące w skórze gruczoły łojowe pracują intensywniej. Dzieje się tak gdyż we krwi niemowlęcia krążą hormony matki, które maluch otrzymał jeszcze w życiu płodowym. Wydzielany łój łączy się ze złuszczającym się naskórkiem i powstają łuski w kolorze żółtym. Zmiany te z czasem stają się coraz większe tworząc żółtą skorupkę na skórze. Tak wygląda ciemieniucha. Pierwsze objawy ciemieniuchy to jasny nalot pokrywający główkę dziecka w okolicy ciemiączka. Później może pojawić się również zaczerwienienie. Zmiany mogą pokryć niemal całą owłosioną skórę głowy dziecka. Zdarza się, że ciemieniucha u dziecka pojawia się również na twarzy, za uszami, tułowiu oraz w okolicy pieluszkowej. Zdarza się również ciemieniucha na czole i w okolicach zmiany tego typu u niemowlaka nie są niczym szczególnym to ciemieniucha u rocznego dziecka ub ciemieniucha u 2 latka powinna wzbudzić zastanowienie. Łuski na skórze głowy dziecka w starszym wieku mogą świadczyć o alergii, zakażeniu grzybiczym, a także niewłaściwie dobranych kosmetykach do pielęgnacji. Zdarza się, że kosmetyki do skóry głowy zawierające w swoim składzie emolienty, powodują nadmierne wydzielanie sebum przez gruczoły łojowe, co stanowi podłoże do powstawania ciemieniuchy. Dysfunkcja gruczołów łojowych u starszych dzieci nie jest wywołana krążącymi we krwi hormonami. Trzeba więc znaleźć przyczynę ich zaburzonej rodzice zastanawiają się czy ciemieniucha boli. Na szczęście są to niepotrzebne obawy. Ta częsta przypadłość wieku niemowlęcego jedynie wygląda mało estetycznie. W wielu przypadkach mija samoistnie po kilku tygodniach, ale warto ją właściwie pielęgnować. Chodzi głównie o zmiękczanie i wyczesywanie łusek. Pozwoli to uniknąć ewentualnych komplikacji. Jak się pozbyć ciemieniuchy? Sprawdzone sposoby na ciemieniuchę Ciemieniucha u niemowlaka pod żadnym pozorem nie może być zeskrobywana na siłę. Należy pamiętać, że skóra małego dziecka jest bardzo delikatna i takie działania mogą prowadzić do jej uszkodzeń i rozwoju stanu zapalnego. Co natomiast należy robić, czyli ciemieniucha - jak leczyć? Pomocna będzie zwykła oliwka. Na około 30 minut przed kąpielą warto wetrzeć ją w główkę dziecka. Po tym czasie należy wyczesać główkę miękką szczotką i umyć szamponem dla niemowląt. Najlepiej jeśli jest to delikatny szampon nawilżający. W przypadku gdy ciemieniucha na głowie dziecka stanowi większy problem. Obejmuje jej duży obszar bądź skorupa jest stosunkowo gruba. Warto zastosować produkty na ciemieniuchę dostępne w aptece. Są to specjalne olejki w spray'u, szampony i płyny, które szybko pomogą pozbyć się ciemieniuchy, a do tego zmiękczają łuski i łagodzą podrażnienia. Głównymi składnikami tego typu środków na ciemieniuchę są różnego rodzaju oleje, np. z ogórecznika, oliwa z oliwek. Odpowiednia pielęgnacja skóry głowy - domowe sposoby na ciemieniuchę Kiedy przegrzewamy głowę dziecka sprzyja to powstawaniu ciemieniuchy. Dlatego jeśli zakładamy maluchowi czapeczkę to wybierajmy taką wykonaną z naturalnych tkanin. Należy unikać również ekspozycji skóry głowy na promieniowanie słoneczne. Wybierając kosmetyki dla dzieci do codziennej pielęgnacji najlepiej sięgać po takie dedykowane dla maluchów od pierwszego tygodnia życia. Są odpowiednio delikatne i działają łagodząco na skórę i gruczoły łojowe. W przypadku pielęgnacji najmłodszych bardzo dobrze sprawdzają się domowe sposoby. Dlatego kiedy obserwujemy pierwsze zmiany na skórze głowy dziecka, przypominające żółte łuski bądź zaczerwienienie, możemy sięgnąć po płatki owsiane. Niewielką ich ilość namaczamy w ciepłej wodzie do napęcznienia. Następnie papkę wcieramy w główkę dziecka, delikatnie ją masując. Ewentualnie główkę niemowlęcia oczyszczamy za pomocą wilgotnego ręczniczka. Takie zabiegi pielęgnacyjne powtarzane kilka razy w tygodniu zadziałają zmiękczająco i złuszczająco. Specjalistyczne leczenie ciemieniuchy - kiedy należy zgłosić się z problemem do lekarza? Ciemieniucha zazwyczaj nie wymaga leczenia i konsultacji z lekarzem. Natomiast jak wygląda ciemieniucha na główce dziecka, która powinna zostać poddana ocenie specjalisty? Przede wszystkim wtedy gdy obserwujemy obrzęk, zaczerwienienie i sączące wykwity tam gdzie na skórze występuje ciemieniucha. Domowe sposoby mogą wtedy nie wystarczyć i konieczne będzie zastosowanie środków na receptę. Najczęściej lekarz ordynuje leki przeciwgrzybicze, sterydy oraz specjalną pielęgnację skóry. Ponadto wtedy gdy ciemieniucha u dzieci występuje poza skórą głowy i trwa bardzo długo. Również gdy ciemieniucha swędzi i nie znika mimo podjętych prób samodzielnego jej zwalczania. Lekarz powinien ocenić lepiej pielęgnować ciemieniuchę na owłosionej skórze głowy już na samym początku, zanim pojawią się zgrubiałe zmiany, które trudno usunąć. Z jednej strony ciemieniucha pojawia się u bardzo wielu niemowląt i w większości przypadków problem rozwiązuje się sam, ale nie warto go zaniedbywać. Domowe sposoby na ciemieniuchę z wykorzystaniem oliwki oraz wyczesywanie miękką szczoteczką są bardzo skuteczne i szybko pozwolą zwalczyć te mało estetyczne zmiany.

Autor: Joanna GórnisiewiczSkóra niemowlaka jest przysłowiowo gładka i miękka. Niestety nie zawsze. Zdarza się, że pojawiają się na niej zmiany skórne: grudki, krostki i plamki. Mimo że większość jest niegroźna i nie wymaga leczenia, i tak wszystkie budzą niepokój rodziców. Jak wyglądają najczęstsze zmiany skórne u noworodków i z którymi udać się do lekarza? PotówkiPotówki to bardzo częsta przypadłość maluszków. To drobne pęcherzyki wypełnione przezroczystym płynem, z czasem przybierające kolor czerwony. Pojawiają się w wyniku nadmiernego przegrzania i najczęściej występują w miejscach gdzie dziecko się poci: w pachwinach, na plecach, na szyi i karku, w fałdach skóry. Receptą na potówki jest oczywiście unikanie przegrzewania dziecka. Jeśli już się pojawią nie należy ich nawilżać, pomaga też kąpiel z krochmalem. Trądzik noworodkowyTrądzik noworodkowy wyglądem przypomina potówki. Może być niewielki lub pokrywać znaczne obszary ciała, szczególnie na twarzy, czole, policzkach i szyi, tworząc jakby tarkę z krostek. W miejscach ogrzanych krostki są bardziej widoczne, ostro zaczerwienione (np. policzek, na którym dziecko spało), a na schłodzonej skórze zdają się znikać. Przyczyna powstania trądziku noworodkowego nie jest do końca znana. Prawdopodobnie jest to wpływ hormonów matki. Pojawiają się w pierwszych miesiącach życia, utrzymują od kilku dni, do kilku tygodni, potem zanikają samoistnie. Zazwyczaj nie wymagają konsultacji z lekarzem. Pieluszkowe zapalenie skóryPieluszkowe zapalenie skóry to podrażnienie spowodowane działaniem moczu i kału dziecka oraz braku dostępu powietrza do tzw. okolicy pieluszkowej (okolice odbytu i narządów rodnych dziecka). Początkowo jest to piekące, zaczerwienione odparzenie, które dość łatwo znika po zastosowaniu maści z cynkiem. Nie zaleczone na czas lub długo nie ustępujące może przejść w bolesne nadżerki, często nadkażone grzybami lub drożdżami. Ponieważ wszystkie zapalenia skóry mogą być groźne, reagować należy szybko. Jeśli stwierdzimy pieluszkowe zapalenie skóry u dziecka należy zwróć szczególną uwagę na higienę malucha, częste zmiany pieluchy (z myciem przegotowaną wodą i jałowymi gazikami), wietrzenie pupy (pozwalanie dziecku na zabawę na golasa) i smarowanie kremami na odparzenia. W razie pogarszającego się stanu należy koniecznie szukać pomocy u zapalenie skóryAtopowe zapalenie skóry (AZS) to choroba o podłożu alergicznym. Może przybrać postać grudek, bąbli różnego rozmiaru, zaczerwienienia, świądu, suchej, łuszczącej się skóra, która swędzi i pęka. Uczulenie u niemowląt mogą spowodować przeróżne alergeny: jedzenie, detergenty stosowane do prania, kosmetyki czy pyłki roślin. Najczęściej atopowe zapalenie skóry występuje na twarzy oraz zgięciu kolan i łokci, ale może dotykać całego ciała. Znalezienie przyczyny bywa niezwykle trudne i wymaga wsparcia doświadczonego pediatry lub alergologa. Rumień toksyczny noworodkówRumień toksyczny noworodków pojawia się na 2. -3. dni po porodzie i przybiera postać czerwonych plam, w obrębie których tworzą się drobne krostki. Ustępuje samoistnie po kilku dniach, choć zdarza się, że nawraca przez kilka to żółte, łuskowate zmiany obejmujące owłosioną skórę głowy, powstające w wyniku nadmiernej produkcji łoju i rogowacenia naskórka. Jest bezbolesna i po jakimś czasie mija. Wymaga jednak starannej pielęgnacji, głównie natłuszczania i usuwania zmiękczonych że szukania pomocy u lekarza wymagają wszystkie wysypki u dzieci, którym towarzyszy złe samopoczucie, podniesiona temperatura, biegunka lub wymioty. Poza tym warto skonsultować zmiany utrzymujące się na skórze dłuższy czas lub te, które po prostu mocno nas martwią. Lepiej pójść do lekarza niż zastanawiać się po nocach czy z dzieckiem na pewno wszystko Fotolia fot. by © Iosif Szasz-Fabian Autor Joanna GórnisiewiczZ zawodu jest nauczycielką w małej wiejskiej szkole. Pasjonuje się metodami nauki przez zabawę i wszelkimi metodami wychowania oraz nauczania (głównie metodą Marii Montessori, edukacją domową i wczesną edukacją małego dziecka). Prywatnie mama trójki dzieci, dzięki którym nauczyła się, co to znaczy, że "każde dziecko jest inne". Uwielbia książki, kawę i góry. Prowadzi bloga o gadżetach dla mam i dzieci

Co to jest alergia? Alergia u niemowląt, ale także starszych dzieci i dorosłych to z definicji patologiczna, jakościowo zmieniona odpowiedź tkanek na oddziaływanie różnych obcych substancji nazywanych alergenami. Polega ona na reakcji immunologicznej związanej z powstaniem swoistych przeciwciał, które po związaniu z antygenem doprowadzają do uwolnienia różnych substancji – mediatorów stanu zapalnego. Oznacza to, że alergia jest nieprawidłową reakcją organizmu na czynniki, które zwykle nie są szkodliwe i powinny być przez organizm traktowane obojętnie. U alergika tak się nie dzieje: w wyniku reakcji wydzielana jest histamina, która może powodować symptomy alergii. Alergia u niemowląt W zależności od rodzaju alergii lub jej nasilenia, pierwsze symptomy alergii u dzieci mogą pojawić się zarówno u noworodka, czyli w pierwszych dniach życia, jak i na późniejszych etapach. Niekiedy symptomy alergii mogą się zmniejszać i ukrywać przez wiele lat, żeby pojawić się w dorosłym życiu w okresach spadku odporności lub drastycznego wzrostu nasilenia reakcji alergicznej. Alergia może dotknąć niemowlę już w pierwszych dniach życia, ponieważ układ odpornościowy malucha jest jeszcze niedojrzały i może reagować w sposób niepożądany na alergen. Niektóre dzieci są bardziej narażone na wystąpienie alergii. To wcześniaki oraz dzieci obciążone genetycznie alergią. Jeśli jedno z rodziców ma alergię, to prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u ich dziecka wynosi aż 60 %. Występowanie alergii pokarmowej u niemowląt szacuje się na 4-8%, a za najczęstszy alergen uznawane jest białko mleka krowiego. Alergia u niemowląt a karmienie Alergia u niemowląt może mieć charakter wziewny bądź kontaktowy, a także pokarmowy i to nawet wtedy, gdy dziecko odżywia się wyłącznie mlekiem. Ma to związek z tym, że alergen może znajdować się w mleku tak mamy, jak modyfikowanym. Wówczas karmiąca mama musi wprowadzić dietę eliminacyjną bądź zmienić mleko modyfikowane na hipoalergiczne. W późniejszym okresie, już po wprowadzeniu do diety innych pokarmów niż mleko, alergia może mieć związek z nowym produktem, jaki pojawił się w diecie dziecka. Pamiętaj, że profilaktyczne wykluczanie z diety w czasie karmienia piersią niektórych, potencjalnie uczulających składników nie zmniejsza ryzyka wystąpienia alergii. Bardzo ważne jest, by ustalić, co jest przyczyną kłopotów i ów alergen wyeliminować - tak z diety, jak i z otoczenia. To ważne, bowiem reakcja alergiczna może być silna, a w swej skrajnej postaci - mowa o wstrząsie anafilaktycznym - jest zagrożeniem życia. Bardzo ważne jest obserwowanie dziecka, a w przypadku niemowląt istotny jest sposób rozszerzania diety: każdy nowy pokarm należy wprowadzać zaczynając od małych ilości, stopniowo ją zwiększając, by w razie wystąpienia niepokojących objawów móc szybko ustalić alergen. Zaleca się, by nowe do diety dziecka wprowadzaćstopniowo i pojedynczo, najlepiej z przerwami między potencjalnie uczulającymi produktami. To pozwala na precyzyjniejsze określenie, które składniki mogą powodować reakcję alergiczną u dziecka W razie wystąpienia niepokojących objawów obserwuj też, czy źródło alergii nie leży w otoczeniu lub składzie detergentów (np. proszek czy płyn do prania). Co najczęściej uczula niemowlę? U niemowląt najczęściej występuje alergia pokarmowa, ponieważ układ pokarmowy malucha jest nie w pełni dojrzały. Istnieją produkty bezpieczne nawet dla małych alergików, ale i i lista produktów, które najczęściej uczulają. Alergie pokarmowe u niemowląt Alergia pokarmowa dotyka około 1 − 2% niemowląt karmionych piersią. Problem dotyczy przede wszystkim dzieci z tak zwanych grup ryzyka, między innymi tych, u których w najbliższej rodzinie występuje alergia, na przykład u rodziców lub rodzeństwa. Wśród niemowląt najczęściej pojawia się: alergia na mleko(białka mleka krowiego), która jest najczęściej występująca alergią, zwłaszcza u małych dzieci. To dość powszechna dolegliwość, przy czym naukowcy od lat obserwują tendencję wzrostową. Dobra wiadomość jest taka, że 80% maluchów wyrasta z niej około 5 roku życia. alergia na gluten (białko z żyta, pszenicy, jęczmienia, owsa). Uczulenie na gluten u niemowląt dotyczy od 10% do 25% wszystkich alergii pokarmowych. Gluten w diecie niemowląt może pojawić się nie tylko w bułeczkach czy kaszkach. Zawieraja go również wędliny, parówki, słodycze, serki czy desery. alergia na ryby. W ciągu ostatnich lat wzrosło spożycie ryb i owoców morza, stąd coraz więcej i częściej mówi się o alergii na te produkty. Ale alergia na ryby dotyczy jedynie 2% populacji. Ryby i owoce morza pobudzają wydzielanie histaminy, a i zawierają substancje podobne do niej w działaniu. alergia na owoce. Do owoców, które wywołują uczulenia należą między innymi: jabłka, banany, truskawki, kiwi i cytrusy alergia na warzywa. Najczęściej uczula seler, pomidor, papryka. Bezpieczne warzywa to marchew, dynia, ziemniak. alergia na mięso - najczęściej uczula cielęcina, wołowina (zwłaszcza u osób z nietolerancją lub alergią na białka mleka) i kurczak. alergia na kakao, czekolada, miód. alergia na sezam i alergia na soję. Nasiona sezamu są znanym, silnym alergenem, choć okazuje się, że uczulać mogą także inne nasiona: słonecznika, maku, gorczycy, rzepaku, dyni. alergia na orzechy. Orzeszki ziemne to jedne z najczęstszych i najsilniejszych znanych alergenów. Alergia na nie jest często chorobą całego życia – i to wyjątkowo dokuczliwą. alergia na jajato jedna z najczęściej spotykanych chorób alergicznych. Alergenem jest jajko - częściej uczula tylko krowie mleko. Dotyka ona szczególnie małe dzieci, które z wiekiem z niej wyrastają. Alergie wziewne Alergia wziewna jest wynikiem reakcji organizmu na białka i inne substancje znajdujące się we wdychanym powietrzu. Najczęściej objawy alergii u niemowląt wywołują: pleśnie(zarodki pleśni najczęściej znajdują się w łazience i kuchni - ciepło, wilgoć i słaba wentylacja tworzą dla nich idealne środowisko). roztocza kurzu domowego (te niewidoczne gołym okiem pajęczaki ukrywają się w dywanach, kocach, ciężkich zasłonach, maskotkach, tj. tam, gdzie gromadzi się kurz. pyłki roślin: drzew i traw. Alergia kontaktowa Objawy alergii kontaktowej wywołuje zwykle: proszek, płyn do prania, płyn do płukania oraz kosmetyki używane do pielęgnacji skóry dziecka. Rzadziej spotykane u dzieci są alergie związane są z ukąszeniami owadów oraz kontaktem skóry z substancjami uczulającymi, takimi jak nikiel czy lateks. Jakie są najczęstsze objawy alergii u niemowląt? Najczęściej u niemowląt obserwuje się takie objawy alergii jak: objawy ze strony przewodu pokarmowego: ból brzucha, biegunka, wymioty, ulewanie, wzdęcia brzuszka i napady kolki, krew w stolcu, słabe łaknienie. To najczęstsze objawy alergii pokarmowej, symptomy skórne: egzema, wyprysk alergicznym, AZS, czerwone policzki, trądzik niemowlęcy - wyglądające jak polakierowane, pokrzywka, wysypka. Wysypka alergiczna u dziecka pojawia się najczęściej na policzkach, które są czerwone, mocno swędzące, a od pocierania i drapania wyglądają tak, jakby były polakierowane. Objawy skórne mogą pojawić się też w innych częściach ciała, zwykle nie obejmują okolicy pieluszkowej, objawy ze strony układu oddechowego: katar alergiczny (katar sienny, który objawia się dużą ilością wodnistej wydzieliny z nosa, przewlekły kaszel (męczący i duszący suchy, nasilający się nocą), świszczący oddech, duszność, sapka, swędzenie nosa, anemia z powodu niedoboru żelaza, zaczerwienienie skóry wokół odbytu, nasilony niepokój i rozdrażnienie. Warto przy tym pamiętać, że objawy skórne wcale nie muszą świadczyć o alergii skórnej, a bóle brzuszka czy biegunka nie są jednoznaczne z uczuleniem na pokarmy. Trzeba pamiętać, że alergia u niemowlaka jest także przyczyną symptomów ogólnych i bardzo niespecyficznych. Najczęściej mały alergik jest płaczliwy, rozdrażniony, bardzo łatwo wybudza się z drzemek. Charakterystycznym i niepokojącym objawem jest z kolei to, że dziecko uczulone nie przybiera prawidłowo na wadze. Oznacza to, że odżywcze składniki pokarmowe nie są przyswajane przez jego organizm. Jak leczyć alergię u niemowląt? Jedno jest pewne - jeśli zauważysz niepokojące symptomy alergii – od pokrzywki, przez katar i kaszel, po zapalenie spojówek – musisz reagować. To ważne. Niestety nie wystarczy smarowanie zmian skórnych czy inne sposoby leczenia objawowego. Trzeba znaleźć przyczynę problemów. U niemowląt każde podejrzenie alergii powinno być konsultowane z lekarzem w celu ustalenia prawidłowej diagnozy. Jedna z podstawowych metod diagnozowania alergii u niemowląt i małych dzieci są alergiczne testy skórne i badania z krwi. Pamiętaj jednak, że u niemowląt i małych dzieci mogą być niewiarygodne. Niemowlęta nie wytwarzają wystarczającej IgE (w skrócie immunoglobuliny E). To przeciwciało, które reaguje na alergeny. Co więcej prawidłowe stężenie IgE nie wyklucza alergii. Normy dotyczące badań alergicznych z krwi są różne i wahają się w zależności od wieku dziecka: noworodki: 5-10 j./ml niemowlęta: 30 j./ml dzieci w wieku 7-10 lat: 300 j./ml Tak więc ustalenie, czy twoje dziecko ma alergię pokarmową czy nietolerancję, jest niezwykle trudne. Badania pokazują również, że rodzice 4 razy samodzielnie „wykrywają” alergię pokarmową u swoich dzieci, niż ma to miejsce w rzeczywistości. Dlatego lekarz oprze się głównie na wywiadzie z tobą. Jak się leczy alergię? Kluczowe jest wyeliminowanie alergenu (np. dieta eliminacyjna czy zmiana proszku do prania). W niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie odpowiednich leków przeciwalergicznych w postaci kropli doustnych. Leczenie schorzeń skórnych wymaga często stosowania środków przeciwzapalnych i glikokortykosteroidów. Należy pamiętać o wpływie czynników środowiskowych, takich jak zanieczyszczenie powietrza, dym papierosowy czy bierne palenie, które wzmacniają objawy uczulenia oraz o tak zwanych reakcjach krzyżowych z udziałem co najmniej dwóch alergenów różnego w takim razie rozpoznasz, że wysypka pod pieluszką jest reakcją na odparzenie, a nie alergią? Najważniejsza jest wnikliwa obserwacja iprowadzenie dziennika. Zapiski muszą być szczegółowe. Ważne są wyczerpujące informacje zarówno na temat tego, co jadłaś (jeśli karmisz piersią), jak i tego, co jadło dziecko. Zwracaj tez uwagę na porę dnia i zaobserwuj zmiany w zachowaniu maluszka. Prowadź dziennik przez kilka tygodni. Bez zapisywania łatwo możesz zapomnieć o ważnych kwestiach i detalach, które mogą pomóc w ustaleniu alergenu i przyczyny dolegliwości.

Przyczyny potówek u dzieci i dorosłych. Potówki u dziecka i potówki u dorosłych występują z kilku przyczyn. Przede wszystkim poprzez: nadmierne pocenie – na skutek zbyt wysokich temperatur na zewnątrz, bądź niewłaściwego ubrania dziecka, ubieranie dzieci w materiały niskiej jakości, tzw. tworzywa sztuczne, mycie pociech zbyt rzadko,

Data aktualizacji: 26 lipca 2022 Kaszka na twarzy może być efektem alergii pokarmowej, zaburzeń hormonalnych lub złej pielęgnacji. Zdecydowanie najczęściej występuje kaszka na czole, nieco rzadziej na brodzie i policzkach. Co robić w takiej sytuacji? Jakie badania wykonać? Jak leczyć? Czym jest kaszka na twarzy? Kaszka na twarzy jest stosunkowo niegroźną dolegliwością skórną, najczęściej występującą na tle alergicznym, rzadziej hormonalnym. Objaw ten może pojawić się także w reakcji na wysoką temperaturę i wilgotność – mówi się wówczas o tak zwanych potówkach, powszechnych zwłaszcza u niemowląt. Inną możliwą przyczyną drobnej kaszki na twarzy jest stosowanie niewłaściwych kosmetyków, zwłaszcza takich, które zatykają ujścia gruczołów łojowych (np. z gliceryną bądź parafiną w składzie). Kaszka przyjmuje postać drobnych grudek, które są zbite, twarde, pozbawione charakterystycznego dla krost czubka. Tego typu zmiany skórne gęsto pokrywają dany obszar ciała, zwykle: twarz, plecy, ramiona, klatkę piersiową, zewnętrzne powierzchnie zgięć łokciowych. Sama w sobie kaszka pozostaje defektem głównie estetycznym, aczkolwiek każdorazowo w przypadku jej wystąpienia należy się skupić na wykryciu zaburzenia stanowiącego czynnik sprawczy, a następnie jego leczeniu lub profilaktyce. Kaszka na czole, policzkach i brodzie Ze wszystkich stref, które można wyodrębnić na twarzy, najczęściej występuje kaszka na czole. Ta duża i płaska powierzchnia zazwyczaj zostaje gęsto pokryta skórnymi wykwitami na całej szerokości i wysokości - od linii włosów po nasadę nosa, od lewej do prawej skroni. Zmiany mogą być lekko swędzące, zazwyczaj też towarzyszą im lokalne zaczerwienienia. Gdzieniegdzie między grudkami pojawić też mogą się wypełnione ropną treścią krosty. Wszystko to sprawia, że skóra na twarzy wygląda mało estetycznie i niezbyt zdrowo. Inne potencjalne lokalizacje kaszki, oprócz czoła, to policzki, zwłaszcza w okolicach oczodołów, a także broda. Są to te miejsca, w których występuje duże nagromadzenie gruczołów łojowych. Kaszka na twarzy, jako alergia pokarmowa Kaszka na twarzy zazwyczaj jest objawem alergii pokarmowej. Wystąpienie skórnych wykwitów jest efektem błędnej reakcji układu odpornościowego na kontakt z alergenem – najczęściej są to białka zawarte w takich produktach spożywczych, jak: mleko, orzechy, jajka, kakao, truskawki i poziomki, owoce cytrusowe, pszenica, soja. W przypadku alergii, kaszka na twarzy zazwyczaj powoduje świąd o natężeniu od lekkiego do umiarkowanie ciężkiego. Szczególnie w przypadku małych dzieci może to skutkować rozdrapywaniem i dodatkowym podrażnieniem skóry twarzy. Typową lokalizacją dla kaszki alergicznej jest czoło. Kaszka na twarzy u niemowlaka Co może oznaczać kaszka na twarzy u dziecka?Szczególnie często tego typu dolegliwości spotykane są u małych dzieci. Kaszka na twarzy niemowlaka to typowy objaw IgE-zależnej reakcji na alergeny zawarte w mleku krowim zastępującym pokarm matki. Określono, że w występuje w nim około 30 potencjalnie niebezpiecznych dla dzieci białek. Wedle ostrożnych szacunków, alergizujące działanie mleko wykazuje u około 3 procent niemowląt. Do tego należy dodać inne produkty, w tym w szczególności masło orzechowe, jeden z ulubionych przysmaków dziecięcych. Pierwsze uczuleniowe wykwity wystąpić mogą jeszcze przed ukończeniem pierwszego roku życia, co wprost wiąże się z wprowadzeniem określonych produktów żywnościowych do diety. Uwaga – nieprawidłowa reakcja może mieć charakter pośredni, kaszka na twarzy malucha wystąpi także, jeśli duża ilość uczulających alergenów dostanie się do układu trawiennego wraz z mlekiem matki. Wysypka kaszka na twarzy u dorosłych Wysypkatypu kaszka na twarzy u dorosłych także może być efektem reakcji alergicznej. Jeśli jednak nie towarzyszy jej świąd, podejrzewać można inne przyczyny, a w szczególności – zaburzenia hormonalne. Do potencjalnych czynników sprawczych należą: nadczynność lub niedoczynność tarczycy, zaburzenia pracy jajników, przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych lub hormonalnej terapii zastępczej. Precyzyjne określenie przyczyn wymaga przeprowadzenia zaawansowanych badań endokrynologicznych, w tym ustalenia poziomu hormonów tarczycy, czy stężenia różnego typu hormonów płciowych. Jak się pozbyć kaszki na twarzy? Wiele zależy od patogenezy występujących zmian skórnych, dodatkowo też należy rozróżnić działania przyczynowe od objawowych. Kaszka o podłożu alergicznym. Podstawą jest ustalenie konkretnego czynnika powodującego uczulenie. W tym celu wykonać należy test skórny. Jest on przeprowadzany od trzeciego roku życia i polega na wprowadzeniu pod skórę niewielkich dawek określonych substancji podejrzewanych o działanie alergizujące. Po ustaleniu przyczyn, terapia skupia się głównie na działaniach eliminacyjnych - dany produkt powinien być na trwałe usunięty z jadłospisu. Zazwyczaj stanowi to wystarczające remedium. Kaszka o podłożu endokrynologicznym– leczenie uzależnione jest od konkretnego zaburzenia. Przykładowo, w przypadku niedoczynności tarczycy pacjent przyjmować musi lewotyroksynę, która przyspiesza metabolizm tłuszczów, białek i węglowodanów oraz reguluje szereg innych procesów życiowych. Niezwykle istotna jest też dieta, która powinna być wolna od produktów tłustych oraz tzw. wolotwórczych. Z tego powodu niewskazane są mięsa, sery, ale też kapusta, groch czy cebula. Dodatkowo doraźnie skórę objętą tego typu wykwitami należy pielęgnować za pomocą naturalnych, delikatnych kosmetyków. Twarz można przemywać olejkiem herbacianym. Ostrożność należy zachować w przypadku rumianku, którego działanie może być zarówno kojące, jak też silnie alergizujące. Zalecane są peelingi enzymatyczne złuszczające skórę. Grudek nie wolno jednak na siłę wyciskać. Czytaj też: Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

Lek. Tomasz Budlewski. 79 poziom zaufania. Najprostszym domowym sposobem pozbycia się suchej skóry jest smarowanie jej olejem spożywczym np. oliwą z oliwek lub oliwą z pestek winogron itp. Przed pierwszym użyciem oliwy proponuję wypróbowanie jej na niewielkiej powierzchni skóry. W razie pojawienia się jakiejkolwiek wysypki, świądu

Wysypka u dziecka i niemowlaka może pojawić się na twarzy, plecach, a nawet na całym ciele w postaci rozmaitych krostek, grudek i plamek. Z pewnością takie zmiany skórne mogą powodować zaniepokojenie mamy. Najczęściej niegroźne, ale wymagają obejrzenia przez pediatrę. Przyczynę wysypki nie zawsze łatwo zdiagnozować. Jeżeli dziecko ma dłużej niż przez jeden dzień krostki, gorączkuje, płacze i jest przy tym osłabione, może mieć jedną z wielu chorób wieku dziecięcego. Może być też manifestacją skórną alergii. Bardzo ważne jest więc, aby nie bagatelizować wysypki u dziecka. spis treści 1. Przyczyny wysypki u dzieci i niemowląt Pokrzywka alergiczna Trądzik noworodka Potówki Atopowe zapalenie skóry Pieluszkowe zapalenie skóry Gorączka trzydniowa Różyczka Odra Ospa rozwiń 1. Przyczyny wysypki u dzieci i niemowląt Wysypka u dziecka i niemowlaka nie może być bagatelizowana. W przypadku jej pojawienia się należy udać się do lekarza, gdyż najczęściej jest obajwem choroby wirusowej czy zapalenia skóry. Zobacz film: "Dziwna wysypka na główce dziecka" Pokrzywka alergiczna U niemowląt i małych dzieci najczęściej występuje pokrzywka alergiczna, związana z odpowiedzią układu obronnego organizmu dziecka na kontakt z obcym do tej pory alergenem. Wysypka alergiczna u dziecka ma zazwyczaj charakter bąbli pokrzywkowych o wyraźnych granicach i gładkiej powierzchni. Skóra w miejscu wykwitu jest bardziej ocieplona i z reguły swędząca. U niemowląt głównym źródłem alergenu zwykle są środki chemiczne, w których prana jest bielizna dziecka lub kosmetyki używane do pielęgnacji. Wówczas główną lokalizacją wysypki kontaktowej u dziecka będą miejsca ocierania się bielizny o skórę: zgięcia w stawach, szyja, ale też plecy czy brzuch. Istotne reakcje alergiczne u małych dzieci wywołuje również pokarm. Do najczęstszych produktów alergizujących zaliczane jest: mleko krowie orzechy ryby soja jajo kurze Wysypka u dziecka może mieć bardzo różne przyczyny. To, czy jest „groźna” czy nie, zależy właśnie od tego, jak również od nasilenia i objawów towarzyszących. Typowymi przyczynami wysypek u dzieci są choroby zakaźne wieku dziecięcego, ale też różnego rodzaju alergie i infekcje skóry. Konsultacji lekarskiej wymaga wysypka przebiegająca z objawami ogólnymi (np. gorączką), silnym świądem, mająca skłonność do szybkiego rozprzestrzeniania się lub uporczywa, nieustępująca samoistnie po kilku dniach. Najlepszym sposobem na złagodzenie objawów tej wysypki u dziecka jest dieta eliminująca niewłaściwe pokarmy, zmiana proszku czy kosmetyku, który mógł wywołać wysypkę u dziecka, a także stosowanie leków przeciwhistaminowych zmniejszających objawy alergiczne. Trądzik noworodka Trądzik noworodka występuje na skutek działania hormonów mamy. To one pobudzają gruczoły łojowe niemowlaka. Trądzik niemowlęcy zwykle pojawia się na twarzy. Nie wymaga specjalnej interwencji lekarza. Należy pamiętać, aby nie wyciskać krost, a skórę dziecka przemywać przegotowaną wodą. Potówki Potówki u dziecka to drobne pęcherzyki wypełnione przezroczystym płynem. Pojawiają się w miejscach narażonych na przegrzanie. Potówki nie są dokuczliwe, z czasem znikają. Atopowe zapalenie skóry Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłym zapaleniem skóry w postaci grudek o wyglądzie rumieniowym. Atopowe zapalenie skóry pojawia się na policzkach, a potem na całej twarzy. W zgięciu łokci i na kolanach skóra ciemnieje, staje się sucha i swędzi. Jak ulżyć niemowlęciu? Na pewno przy takiej wysypce niemowlaka konieczne jest systematyczne nawilżanie skóry. Czasami lekarz zaleca leczenie sterydami. Pieluszkowe zapalenie skóry Pieluszkowe zapalenie skóry jest częstym stanem zapalnym u dzieci, wywołanym przez noszenie pieluszki, która powoduje odparzenie i podrażnienie skóry przez mocz i stolec. Wysypka niemowlaka ma postać zaczerwienienia skóry, pojawia się pod pieluszką, na skórze oraz na udach. Pojawia się płacz niemowlęcia. Zmianom chorobowym należy ulżyć poprzez smarowanie maścią na odparzenia. Niemowlę powinno jak najwięcej czasu spędzać bez pieluszki, wówczas skóra będzie się goiła szybciej. Gorączka trzydniowa Rumień nagły, powszechnie nazywany gorączką trzydniową, dotyka głównie niemowlęta i dzieci do 4. roku życia. W pierwszym okresie choroby dziecko gorączkuje (39–40°C) przez trzy do pięciu dni i jest osłabione. Wysokiej temperaturze może towarzyszyć: biegunka ból gardła ból głowy nieżyt nosa Oobjawy te nie są charakterystyczne i mogą sugerować przeziębienie. Ulgę przynosi spadek gorączki, któremu towarzyszy pojawienie się drobnej, różyczkopodobnej wysypki u dziecka, mogącej utrzymywać się nawet do trzech dni. Z reguły ta wysypka u dziecka lokalizuje się na brzuchu, plecach, karku i kończynach. WIRUS BOSTOŃSKI Na dłoniach, stopach i języku twojego dziecka pojawiły się bolesne pęcherze? Uważaj, to mogą być objawy wirusa bostońskiego! Sprawdź, co każdy rodzic powinien o nim wiedzieć. Rokowanie jest bardzo dobre, a pojawienie się wysypki u dziecka wskazuje na zdrowienie. Jedynym poważnym zagrożeniem dla dziecka są drgawki, które mogą towarzyszyć gorączce, dlatego ważne jest, aby obniżać temperaturę ciała przy pomocy leków przeciwgorączkowych. W przypadku wystąpienia drgawek gorączkowych należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem i podać lek przeciwdrgawkowy dla dzieci dostępny w czopkach. Niestety nie ma skutecznej profilaktyki zapobiegającej zarażeniu wirusem tej wysypki u dziecka. Różyczka Różyczka jest niegroźną chorobą zakaźną wieku dziecięcego. Okres wylęgania (od momentu zetknięcia się z wirusem do pojawienia się objawów) trwa około dwóch do trzech tygodni. Wysypka u dziecka może mieć różne przyczyny (Shutterstock) U dziecka bardzo charakterystyczne jest powiększenie węzłów chłonnych zausznych i tylnych szyi. Limfadenopatia z reguły pojawia się na dzień przed wystąpieniem wysypki u dziecka. Mogą jej towarzyszyć również niewielkie objawy infekcji górnych dróg oddechowych, zapalenie spojówek i gorączka sięgająca do 38,5°C. Bladoróżowa wysypka u dziecka o charakterze plamisto-grudkowym w pierwszej kolejności obejmuje twarz, a następnie w dość szybkim tempie pojawia się na całej skórze. Na twarzy może przybierać obraz zlewnych plamek i przeważnie znika po 3 dniach. Leczenie różyczki jest objawowe i obejmuje podawanie dziecku leków przeciwgorączkowych w razie potrzeby i przebywanie w domu przez okres zakaźności, który trwa jeszcze do 4 dni po ustąpieniu wysypki. W celu zapobiegania zakażeniu dzieci podlegają obowiązkowemu szczepieniu skojarzoną szczepionką przeciwko śwince, odrze i różyczce (MMR). Pierwszą dawkę otrzymują w 13.–14. miesiącu życia, a drugą w 10. roku życia. Odra Odra to ostra, bardzo zakaźna choroba wirusowa, która w dobie powszechnych szczepień występuje stosunkowo rzadko. Na kilka dni przed wystąpieniem wysypki u dziecka związanej z odrą pojawiają się objawy infekcji górnych dróg oddechowych z zapaleniem krtani i światłowstręt z zapaleniem spojówek. Dziecko chore na odrę ma męczący, „szczekający” kaszel i w znacznym stopniu obniżone samopoczucie. Zdarza się również, że w tym czasie na śluzówkach jamy ustnej występują charakterystyczne białe plamki z czerwoną, zapalną obwódką. Gruboplamista lub grudkowa, zlewna wysypka u dziecka pojawia się jednocześnie z wystąpieniem wysokiej gorączki, powyżej 39°C. Pierwszego dnia zmiany skórne obejmują twarz, następnie tułów i kończyny górne, a w trzeciej dobie schodzą na kończyny dolne. Wysypka u dziecka w czasie odry znika w tej samej kolejności, w jakiej się pojawiła, ze złuszczaniem naskórka i pozostawieniem brązowych przebarwień. Odra może pozostawiać po sobie niebezpieczne powikłania ze strony ośrodkowego układu nerwowego i oddechowego, dlatego obowiązkowo u dzieci stosuje się wyżej wymienioną szczepionkę skojarzoną MMR. Ospa Ospa jest jedną z najbardziej zaraźliwych chorób zakaźnych. Większość zakażeń ospą występuje u dzieci poniżej 15. roku życia. Przed wystąpieniem wysypki ospowej u dziecka pojawiają się typowe objawy choroby wirusowej, takie jak bóle głowy mięśni brzucha Wysypka u dziecka pojawia się około 1–2 dni po wystąpieniu powyższych dolegliwości. Wysypka u dziecka w czasie ospy ma charakter plamek, grudek, które przechodzą w pęcherzyki wypełnione płynem. Po 2 dniach pęcherzyki przybierają postać krost, które przysychają. Gorączka może towarzyszyć zmianom skórnym i trwa zwykle od 4 do 5 dni. Dziecko odczuwa silny świąd, należy jednak je pilnować, aby nie rozdrapywało zmian ze wzglądu na pozostające szpecące blizny. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: O czym świadczy różowa wyspka po szczepionce? - odpowiada lek. Katarzyna Szymczak Czy po szczepieniu na ospę można na nią zachorować? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Czy u trzymiesięcznego dziecka można wykonać testy na nietolerancję laktozy? - odpowiada lek. Izabela Lenartowicz Wszystkie odpowiedzi lekarzy Na polecenie lekarza można zastosować u dzieci leki przeciwświądowe i przeciwgorączkowe. Należy unikać miejscowego stosowania pudrów, gdyż mogą tworzyć dobre środowisko dla rozwoju bakterii odpowiadających za nadkażenie wykwitów. Po konsultacji z lekarzem na wykwity można zastosować roztwór nadmanganianu potasu w odpowiednim rozcieńczeniu. Leczenie ospy przyczynowe acyklowirem, który zapobiega namnażaniu się wirusa ospy, stosuje się u osób zagrożonych ciężkim przebiegiem ospy. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

Uczulenie na twarzy niemowlaka . Typowa alergia na twarzy u niemowlaka najczęściej ma charakter pokarmowy.Uczulające są różnego typu białka znajdujące się w mleku – rzadziej matczynym, częściej krowim (dlatego tego drugiego nie należy podawać dzieciom), a także jajkach, niektórych warzywach i owocach (np. jabłkach czy pomidorach).

Uczulenie niemowlaka – jakie są przyczyny? Alergie pokarmowe i skórne to przypadłości, z którymi borykają się coraz częściej zarówno dorośli, jak i dzieci. Wynika to z czynników środowiskowych, wzrastającego poziomu zanieczyszczeń, spożywania przetworzonej żywności, dziedziczenia uczuleń. Alergia to nieprawidłowa i niepożądana reakcja immunologiczna organizmu. W rzadkich przypadkach dzieci mają objawy uczulenia już od pierwszych dni życia. Zwykle jest to skutek przenikania alergenów przez łożysko. Większość alergii zaczyna dawać objawy w 2. miesiącu życia. Kolejnym trudnym momentem, kiedy organizm może sygnalizować nietolerancje pokarmowe, jest wiek powyżej 6. miesiąca życia. Wiąże się to z rozszerzaniem diety. RODZAJE ALERGII U NIEMOWLĄT: alergie IgE-zależne, w których dochodzi do objawów ze strony układu oddechowego, układu pokarmowego i przede wszystkim na skórze. Symptomy o szybkim przebiegu pojawiają się już po 1-2 godzinach po kontakcie z alergenem pokarmowym. alergie IgE-niezależne, w których reakcje alergiczne są opóźnione, co utrudnia znalezienie alergenu odpowiedzialnego za niekorzystne zmiany w organizmie. Charakterystyczne objawy to stany zapalne jelit, dolegliwości pokarmowe, takie jak biegunki i wymioty, nieuzasadnione chudnięcie, wysypki skórne. Jest to najczęstsza postać alergii pokarmowych u dzieci. alergie mieszane – jest to jedna z możliwych przyczyn AZS (choć niejedyna przyczyna atopii skóry). Alergie u małych dzieci mogą być powodowane przez różne czynniki. Najczęstsze przyczyny reakcji uczuleniowych u niemowląt to: białka mleka krowiego obecne w mleku modyfikowanym (tj. alergia na BMK), alergeny przenikające do mleka matki i w efekcie spożywane przez dziecko (tzw. alergia na mleko matki), dziedziczenie alergii(dziecko dwojga alergików ma nawet 70 proc. szans na wystąpienie alergii), zbyt wczesne wprowadzanie produktów uczulających do diety (np. jaja kurze, mleko krowie), zanieczyszczenia środowiska, dym tytoniowy w pomieszczeniach, w których przebywa dziecko; infekcje układu pokarmowego, przyczyny psychosomatyczne (trudne doświadczenia emocjonalne, zdenerwowanie), pyłki roślin, grzyby pleśniowe i roztocza kurzu domowego, sierść lub mocz zwierząt domowych, surowe owoce (często alergenami są cytrusy i truskawki), owoce morza i ryby, orzechy, gluten, kosmetyki, metale, rośliny (wywołujące alergie kontaktowe), leki, ukąszenia owadów. Można zauważyć, że współcześnie coraz więcej dzieci ma rozpoznawane alergie pokarmowe lub atopowe zapalenie skóry oraz inne uczuleniowe przypadłości. Jaka jest przyczyna narastania tego zjawiska? – Z pewnością nie bez znaczenia jest np. zanieczyszczenie środowiska czy fakt, że w naszym codziennym życiu mamy coraz więcej przetworzonej żywności i coraz więcej chemii. Ale mamy też lepszą diagnostykę. W przeszłości ktoś, kto był uczulony na przykład na gluten lub pyłki, po prostu cierpiał na dolegliwości układu pokarmowego lub oddechowego, ale nie ustalano dlaczego – zwraca uwagę Anna Janowska, opiekunka medyczna. Profilaktyka uczuleń u niemowląt Jak w przypadku wszystkich schorzeń, tak również jeśli chodzi o alergie, lepiej zapobiegać niż leczyć. Jeśli kontakt z alergenem jest częsty, może to powodować pogorszenie stanu małego pacjenta. W efekcie objawy będą coraz bardziej uciążliwe, a nadwrażliwość może obejmować coraz więcej produktów. Zapobieganie objawom alergii może być wielowymiarowe: Profilaktyka alergii u osób, które jeszcze nie miały kontaktu z alergenem, ale mogą mieć genetyczną skłonność do uczuleń lub atopii – tj. prewencja pierwotna. Profilaktyka alergii u osób, które już przejawiały symptomy uczuleń – tj. prewencja wtórna. Eliminowanie objawów alergii u osób, które przejawiają te symptomy. Zaleca się, aby w otoczeniu niemowlęcia unikać dymu tytoniowego i alergenów (np. pleśnie, roztocza kurzu). Natomiast dopóki nie zostaną zauważone objawy uczulenia na pokarm matki, nie zaleca się, aby karmiąca mama stosowała dietę redukcyjną. Nie ma potrzeby, aby kobiety ciężarne przechodziły profilaktycznie na diety hipoalergiczne przed narodzinami dzieci. Uważa się natomiast, że kontakt ciężarnej ze zwierzętami może zapobiegać występowaniu u noworodka alergii na sierść danego gatunku. Jakie są objawy uczulenia? Uczulenie u niemowlaka może się różnie objawiać. Czasami są to symptomy, które trudno skojarzyć z przyczyną w postaci alergii. Pamiętaj też, że podobne objawy ze strony układu pokarmowego mogą dawać także nietolerancje pokarmowe. Częste objawy alergii u niemowląt i małych dzieci to: krew w kale, biegunki, zaparcia, wymioty, wzdęcia, bóle brzucha, brak przyrostu masy ciała lub nawet chudnięcie, wysypki, wypryski i inne zmiany skórne (ale nie trądzik niemowlęcy, który jest zjawiskiem fizjologicznym i ustępuje samoistnie); duszności, kaszel, nawracające infekcje w układzie oddechowym. Diagnostyka i leczenie uczuleń u niemowlaka W przypadku małych dzieci testy alergiczne rzadko dają wyniki pozytywne. Większość alergii u maluchów nie jest IgE-pozytywna. Dlatego zwykle lekarze zalecają eliminowanie „podejrzanych” substancji i późniejsze próby prowokacji. Eliminacja powinna trwać 2 do 4 tygodni. Późniejsza prowokacja 2 do 7 dni. W zależności od tego, czy dziecko jest karmione piersią, czy mieszkanką, można dokonać zmian w diecie mamy lub wybrać specjalne, hipoalergiczne mleko modyfikowane. Specjaliści odradzają odstawianie od piersi dziecka z objawami alergii. Zwracają również uwagę na fakt, że często z alergii się wyrasta. Należy zachować jednak ostrożność, ponieważ zdarzają się sytuacje pojawiania się nowych uczuleń albo alergii krzyżowych. W razie potrzeby specjalista przepisze odpowiednie leki, które będą zapobiegać nasileniu objawów alergii czy wystąpieniu wstrząsu. Należy również odpowiednio pielęgnować atopową skórę, skupiając się na właściwym nawilżaniu. W razie potrzeby można korzystać z hipoalergicznych proszków i innych delikatnych detergentów. Pokój małego alergika musi być często i starannie sprzątany, aby nie było w nim pleśni czy roztoczy. Warto zadbać również o optymalne nawilżenie powietrza i częste wietrzenie. Nie należy na własną rękę eliminować produktów z diety swojej i dziecka. Niezbędna jest konsultacja z pediatrą, alergologiem, niekiedy także gastrologiem. Pamiętajmy też, że popularne obecnie produkty bez laktozy to nie są dobre zamienniki dla mleka, jeśli ktoś jest uczulony na białko mleka krowiego. Cukier, jakim jest laktoza, i białko, to dwie różne substancje odżywcze. Objawy skórne w postaci wysypki (uczuleniowe krostki na ciele dziecka), mogą mówić o tym, że u malucha wystąpiła alergia pokarmowa, związana z nadwrażliwością na składniki pokarmowe. Wysypka alergiczna u niemowlaka może oznaczać uczulenie na białko mleka krowiego, ale nie jest to reguła. Uczulenie może być odpowiedzią Wysypka u niemowlaka i inne zmiany skórne bardzo często pojawiają się na skórze w pierwszych miesiącach życia dziecka. Pomimo że jest to powszechny problem, zawsze wzbudza on zaniepokojenie rodziców. Czy rzeczywiście wysypka u niemowlaka jest powodem do niepokoju? Wiele zależy od występowania innych czynników, takich jak gorączka, nerwowość, brak apetytu malucha. W wielu wypadkach jednak nie jest to nic u niemowlaka – możliwe przyczynyZmiany skórne u niemowlaka i małego dziecka to bardzo częsty problem. Każdy rodzic prędzej lub później zdaje sobie sprawę, że przysłowiowa skóra gładka jak pupa niemowlaka, to tylko legenda. Skóra noworodka nie jest zwykle doskonała. Zaczerwienienia, krostki, wypryski u noworodka są związane z przebytym przez dziecko porodem. Co więcej, gruczoły potowe noworodka nie są jeszcze w pełni dojrzałe. Wysypka może pojawić się na twarzy i głowie u niemowlaka, a także na brzuchu i plecach, w pachwinach i każdym innym miejscu. Jakie są przyczyny wysypki u niemowlaka? Okazuje się, że tych przyczyn może być bardzo wiele. Dlatego należy zawsze pilnie obserwować wszelkie pojawiające się na skórze zmiany. Jeśli wysypka na twarzy lub na ciele niemowlaka nie znika po jednej dobie, a co więcej, bardziej się zaostrza, najlepiej skonsultować się z pediatrą. Szczególnie niepokojące dla rodziców są wysypka na brzuchu oraz wysypka na plecach u niemowlaka. Mogą one bowiem zwiastować zakaźne choroby wieku dziecięcego. Jeśli dodatkowo pojawia się gorączka, rzeczywiście może dziać się coś złego i lepiej nie zwlekać z wizytą u lekarza. Przyczyną wysypki mogą być alergie pokarmowe lub kontaktowe, w tym alergia na białka mleka krowiego. W trakcie rozszerzania diety dziecka warto obserwować skórę dziecka, aby wychwycić uczulenie na składniki nowych pokarmów. Czasami przyczyną wysypki na brzuchu lub w pachwinach i fałdach skórnych jest przegrzanie. Pojawiają się wtedy potówki – wysypka w postaci czerwonych drobnych krostek, wypełnionych płynem surowiczym lub u niemowlaka na twarzy i głowieWysypka na głowie i twarzy u niemowlaka budzi zwykle szczególny niepokój rodziców. Tymczasem także w tym przypadku przyczyn może być wiele, a nie zawsze są one niepokojące. Przyczyną wysypki może być ciemieniucha, choroba wywoływana przez nadmierną produkcję łoju. Bardzo często wysypkę wywołują nietolerancje pokarmowe. Reakcja alergiczna może także wywoływać bóle brzucha, biegunkę lub wymioty. Swędząca, nawracająca wysypka jest często objawem atopowego zapalenia skóry. Skóra na głowie i policzkach, na łokciach i kolanach oraz czasem na tułowiu staje się szorstka i przesuszona. Alergię lub AZS może spowodować także kontakt ze środkami do higieny, pieluchami, proszkiem do prania. Przyczyną nieestetycznej wysypki może być trądzik niemowlęcy lub noworodkowy – gdy pojawia się już w 1. miesiącu życia dziecka. Niestety, jak się okazuje, ta choroba dotyczy nie tylko okresu dojrzewania i dorosłych. Zmiany skórne umiejscowione są w tym przypadku na czole i policzkach oraz brodzie. Na szczęście zwykle szybko się goją i nie pozostawiają dbać o skórę, gdy pojawi się wysypka na twarzy lub ciele niemowlaka?Gdy pojawi się wysypka u niemowlaka na twarzy i głowie bądź innych częściach ciała dziecka, należy ją dokładnie obserwować. Rodzic powinien zwrócić uwagę, czy są to pojedyncze wykwity, czy liczne, jaki mają kształt oraz kolor. Warto sprawdzić, czy skóra jest gładka, czy też szorstka. Jeśli wysypka u niemowlaka pojawia się często, najlepiej stosować do pielęgnacji specjalne dermokosmetyki – emolienty. Preparaty te nawilżają skórę, a dodatkowo są dokładnie przebadane pod kątem dermatologicznym. W aptekach dostępne są także liczne kosmetyki do pielęgnacji podrażnionej skóry, w postaci kremów, maści, balsamów i zasypek. Jeśli pojawia się wysypka na plecach niemowlaka, należy częściej układać dziecko na boku, aby skóra mogła oddychać. Warto sprawdzić skład pościeli, gdyż najzdrowsza jest taka, która składa się z czystej bawełny. Ten sam problem dotyczy także ubranek niemowlęcych. Należy wybierać takie, które nie zawierają w składzie włókien BurnejnikowaZ medycyną związana od ponad 15 lat. Przez ten okres odbyłam wiele staży w instytutach medycznych, gdzie mogłam pogłębić moją wiedzę oraz zdobyć praktykę.

Uczulenie na czekoladę u dziecka objawia się tak samo, jak u dorosłego człowieka. Irmina Turek dodaje: „Alergia na kakao daje objawy podobne jak uczulenie na każdy inny składnik czekolady”. Po zjedzeniu czekolady u chorego pojawić się mogą: swędzące, rumieniowe i rumieniowo-grudkowe zmiany skórne,

Alergia pokarmowa dotyka sporą część maluchów – skąd się te alergie biorą, jakie są objawy alergii u niemowlaka, co najczęściej uczula a co jest „bezpieczne" – odpowiada pokarmowa u niemowlakaAlergia pokarmowa to niepożądana reakcja organizmu występująca po spożyciu pokarmu lub substancji dodanej do żywności i powodująca występowanie różnych objawów, głównie ze strony układu pokarmowego oraz innych układów i narządów. Przyczyny alergii są różne i mogą wystąpić w każdym wieku, nie tylko następuje wzrost alergii, co spowodowane jest częstszym spożywaniem produktów i żywności przetworzonej, większym zanieczyszczeniem środowiska, zwiększonym kontaktem z pokarmowa dotyka niestety również niemowlęta i małe dzieci. Najbardziej narażone są wcześniaki oraz dzieci obciążone genetycznie alergią ze strony rodziców, (jeżeli jedno z rodziców ma alergię to prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u dziecka wynosi aż 60 %). Dobra wiadomością jest jednak to, że leczona alergia u dzieci może ustąpić już 3-4 roku może wskazywać, że dziecko ma alergię pokarmowąJedyną metodą, aby sprawdzić czy dziecko ma alergię i na jaki produkt jest uczulone - jest obserwacja. Jeśli dziecko ma już zmiany na skórze, to określenie, czy dany pokarm uczulił jest wyjątkowo trudne, ale nie niemożliwe. Wysypka nasila się, zmiany stają się bardziej czerwone, zlewają się w plamy. Czasem w określeniu alergenu pomoże samo dziecko i jego wyjątkowa niechęć do danego pokarmu, co może świadczyć o tym, że jedzenie „nie służy". Nie wmuszajmy, więc dzieciom czegoś, co naprawdę im nie najczęściej uczula niemowlakaNajczęstsze pokarmy uczulające u dzieci to białka mleka krowiego, jaja, zboża, owoce cytrusowe, warzywa czy także dodatki do żywności. Dlatego bardzo ważny jest odpowiedni sposób rozszerzania diety dziecka. Każdy nowy pokarm należy wprowadzać zaczynając od małych ilości (łyżeczka). Potem stopniowo zwiększając dawkę oraz pamiętając, by nie wprowadzać więcej niż jeden nowy produkt tygodniowo (istnieje też teoria, że alergen może się utrzymywać w organizmie około 2 tygodni, więc najlepiej wprowadzać nowe produkty przynajmniej w dwutygodniowych odstępach).Czy dynia uczula niemowlakaNie ma także produktów bezpiecznych - uczulić może każdy rodzaj białka, skrobi, a więc pozornie „niewinne" ziemniaki, kukurydza, czy ryż bywają także przyczyną wysypek. Wielu lekarzy i dietetyków poleca natomiast dyniowate (dynia, cukinia, kabaczek), które rzeczywiście relatywnie rzadko uczulają. Warto jest przeprowadzić prowokację takimi warzywami jak kalafior, czy brokuły. Musimy także pamiętać, że karmienie dziecka piersią jest najlepszym lekarstwem przeciwko na smaczne i relatywnie mało uczulające dania początkowe dla niemowlątZiemniak z koperkiemziemniak 1 małykoperek do posypaniaZiemniaka umyj, obierz i następnie ugotuj, podaj dziecku po łyżeczce, możesz posypać krem z warzywpietruszka 1 małamarchewka 1 małaburak 1 małyPietruszkę, marchewkę i buraka obierz, umyj i pokrój w kostkę. Ugotuj w małej ilości wody i na końcu zmiksuj. Podawaj po dla Elżbieta Trojanowska, dietetyk

Jeśli wypryski pojawiają się w pierwszym miesiącu życia dziecka, używamy nazwy trądzik noworodkowy, jeśli w kolejnych miesiącach – nazywamy je trądzikiem niemowlęcym. Jeśli utrzymują się po 1 roku życia – to trądzik dziecięcy. Wspólnie z lekarzem dermatologiem, dr hab. n. med. Dorotą Jenerowicz, wyjaśniamy, co trzeba

Czerwone policzki u dziecka nie zawsze są oznaką zdrowia malucha! Mogą one być objawem poważnej choroby. Koniecznie sprawdź, na jakie dolegliwości mogą wskazywać czerwone policzki u dziecka! Na pojawienie się czerwonych policzków u dziecka wpływ ma wiele czynników. Może to być efekt spacery w dość chłodny wiek lub rozpoczęcie ząbkowania. W przypadku, gdy rumień na policzkach utrzymuje się kilka dni lub towarzyszą mu inne, niepokojące objawy, koniecznie należy zgłosić się do lekarza pediatry. Zobacz także: Chrypka u dziecka - na jakie choroby może wskazywać?Czerwone policzki u dzieci: przyczynyCzerwone policzki u dzieci mogą być objawem wielu chorób i dolegliwości. Między innymi: Rumień nagły i rumień zakaźny Oprócz czerwonych policzków u dziecka, rumień nagły oraz zakaźny objawia się ogólnym złym samopoczuciem, osłabieniem malucha, podwyższoną temperaturą ciała i bólem głowy. Te dolegliwości nie są z reguły groźne. Rumień nagły, potocznie nazywany jest „trzydniówką”, ze względu na to, że właśnie po okresie trzech dni ustępuje. W przypadku rumienia zakaźnego, choroba rozpoczyna się wysypką i dopiero później pojawiają się inne, nieprzyjemne w przypadku rumienia nagłego, jak i zakaźnego, rumień pojawia się najczęściej na policzkach dziecka. Ma on formę małej, grudkowatej wysypki, która przypomina drobne plamki. Rumień może przenieść się potem na pozostałe części ciała. AZS (atopowe zapalenie skóry) Jednym z głównych objawów atopowego zapalenia skóry są czerwone policzki u dziecka. Należy wspomnieć, że rumienie pojawiają się także na innych partiach ciała, np. na zgięciach łokciowych i kolanowych. Inne charakterystyczny objaw tego schorzenia to także wysypka. Przy AZS, skóra dziecka jest bardzo często błyszcząca oraz podrażniona. Mogą pojawić się także na niej grudki z wypełnionym płynem surowiczym. Gdy u twojego malca pojawią się takie objawy, koniecznie zgłoście się do lekarza rodzinnego, który może skierować na wizytę do alergologa lub dermatologa. Skaza białkowa Czerwone policzki u dziecka mogą świadczyć także o skazie białkowej (jest to jeden z rodzajów alergii pokarmowej, która pojawia się po spożyciu mleka krowiego). Na pojawienie się skazy białkowej wpływ maja także inne przetwory z mleka, a także białka, które znajdziemy w jajkach, rybach oraz niektórych rumieni na policzkach, skaza białkowa objawia się także szeregiem innych nieprzyjemnych dolegliwości. Mowa o: czerwonych plamach na innych częściach ciała, mocno sucha skóra, na której mogą pojawić się wypryski, biegunka wzdęcia oraz kolka. Ząbkowanie Jedną z przyczyn odpowiedzialnych za pojawienie się czerwonych policzków u dzieci (głównie u niemowlaków) odpowiada ząbkowanie. Ten proces przechodzi każdy, w większości przypadków jest on czasochłonny i zaczerwienionych policzków u dzieci, ząbkowanie rozpoznamy po nadmiernym ślinieniem się malucha, wkładaniem wszystkie do buzi przez nie, a także ciągłym marudzeniem i częstym popłakiwaniem. Podrażnienie skóry Należy pamiętać, że czerwone policzki u dziecka nie zawsze oznaczają chorobę! Czasami jest to efekt podrażnienia cery! Taki efekt może wywołać chłodne powietrze, mróz, czy wiatr. Jeśli rumienie na policzkach u twojego dziecka pojawiły się wieczorem po długim spacerze, najprawdopodobniej jest to spowodowane zimnym powietrzem! Skóra policzkach może być wtedy także sucha i wyjściem na spacer w chłodne dni, warto wcześniej nałożyć na skórę dziecka ochronną warstwę także: Zgrzytanie zębami u dzieci - czym jest spowodowane i jak wygląda leczenie? Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.

U 45% dzieci zachorowanie na AZS występuje w pierwszych 6 miesiącach życia, u 60% – w pierwszym roku, a u przynajmniej 85% – przed ukończeniem 5 lat. U 20% dzieci, które zachorowały w wieku = 2 lat, objawy choroby będą się utrzymywać, a u kolejnych 17% będą występować okresowo do 7. roku życia.

Biegunka to jeden z najbardziej charakterystycznych jej objawów, ale nie tylko. Tego nie możesz przegapić. Nietolerancja na laktozę objawia się na kilka sposobów, chociaż bywa też mylona ze skazą białkową lub inną alergią pokarmową. Podpowiadamy, jak ją rozpoznać. Nietolerancja na laktozę - na czym polega Laktoza jest cukrem występującym w każdym mleku - kobiet karmiących piersią, a także w krowim, kozim lub owczym. Nietolerancja na laktozę polega na nieumiejętności przyswajania tego cukru przez organizm. Wynika to z braku wystarczającej ilości enzymu nazywanego laktazą. Skutkiem tego laktoza pozostaje niestrawiona lub częściowo sfermentowana, co objawia się u dziecka przykrymi dolegliwościami. Objawy nietolerancji na laktozę Wskutek nieprawidłowego przyswajania laktozy dochodzi w układzie trawiennym maluszka do wytarzania gazów i kwasów tłuszczowych drażniących błonę śluzową jelit. Powoduje to ból brzucha u dziecka i inne nieprzyjemne dolegliwości. Najbardziej charakterystyczne objawy nietolerancji na laktozę u dziecka to: wzdęcia, kolka niemowlęca, gazy, odgłosy "przelewania się" w jelitach, biegunka, czasami także nudności i wymioty. Dziecko jest niespokojne, pręży się, ma problemy ze spokojnym snem, często przebudza się z drzemek. Najczęściej pojawiającymi się objawami związanymi z nietolerancją laktozy u niemowląt są biegunki. Są one charakterystyczne - wodniste, o nieprzyjemnej woni. Nietolerancja na laktozę - wysypka na ciele Nietolerancja na laktozę u niemowląt może objawić się także w postaci zmian skórnych. Na twarzy i ciałku dziecka mogą pojawić się czerwone wypryski lub czerwone, rozlane zmiany. Przypomina to swym wyglądem objawy skazy białkowej, chociaż nie ma z nią nic wspólnego. Nietolerancja na laktozę - kiedy pojawiają się objawy Objawy nietolerancji laktozy pojawiają się po 1-3 godzinach po posiłku. Są tym silniejsze, im więcej dziecko spożyło jedzenia zawierającego laktozę. Objawy, które pojawiły się niedługo po spożyciu mleka, mogą wynikać również z innych rodzajów nietolerancji mleka - galaktozemii czy alergii pokarmowej na białka mleka - skazy białkowej. Nietolerancja laktozy - przyczyny Jeżeli u dziecka występują objawy nietolerancja laktozy, prawie zawsze wynikają one z przebytej infekcji lub zakażenia układu pokarmowego. Mamy wówczas od czynienia z wtórnym niedoborem laktazy, powstałym na skutek uszkodzenia śluzówki jelita i komórek produkujących enzymy trawienne. Bywa jednak i tak, że u maluszka występuje wrodzona nietolerancja laktozy. Jest to rzadka jednostka chorobowa, która wynika z genetycznego defektu metabolicznego. Objawy nietolerancji laktozy pojawią się już u noworodków, w kilku pierwszych dniach życia. Niezdiagnozowana nietolerancja laktozy u niemowląt, zwłaszcza objawiająca się biegunkami może prowadzić do spadku wagi dziecka, odwodnienia, a nawet jego niedożywienia. Jak leczyć nietolerancję laktozy u niemowląt Nietolerancją laktozy wymaga leczenia drogą eliminacji tego cukru z diety malucha. Dziecku podaje się: specjalne mieszkanki niezawierające cukru, produkty bez laktozy w trakcie rozszerzania diety - gotowe dania dla niemowląt i kaszki bezmleczne, do przygotowania na mleku bezlaktozowym, w przypadku wrodzonej nietolerancji laktozy trzeba dbać o dietę już przez całe życie - konieczne jest szczegółowe czytanie składu produktów. Zobacz też: Alergia pokarmowa u niemowlaka: jak karmić i leczyć? Sprawdź! Celiakia, czyli nietolerancja glutenu. Jak ją rozpoznać? Skąd ta wysypka? Czy to skaza białkowa?

Z roku na rok pediatrzy i alergolodzy rozpoznają coraz więcej alergii u niemowląt. Uczulenie może dotyczyć w zasadzie każdego produktu, a pierwsze objawy alergii widoczne mogą być już na bardzo wczesnym etapie życia dziecka, niezależnie od sposobu karmienia.

Ciemieniucha u niemowlaka wygląda jak żółta skorupka pokrywająca skórę głowy. Początki choroby, czyli grube, żółte łuski na głowie można zauważyć już kilka dni po urodzeniu. Mogą być pojedyncze, ale bywa, że pokrywają niemal całą powierzchnię skóry głowy. Ciemieniucha nie wygląda estetycznie, ale na szczęście można się jej łatwo pozbyć. Zobacz sposoby na wyleczenie ciemieniuchy. Spis treściCiemieniucha - co to jest?Ciemieniucha - przyczynyCiemieniucha - jak się jej pozbyć?Ciemieniucha - jak zapobiegać?Ciemieniucha - kiedy ustępuje?Ciemieniucha - kiedy trzeba iść do lekarza? Ciemieniucha - co to jest? Ciemieniucha to przypadłość często rozpoznawana u niemowląt. Początki ciemieniuchy można zaobserwować w momencie, gdy na głowie dziecka zauważymy łuskowaty, rogowaciejący naskórek, który początkowo ma biały kolor. Później staje się bardziej pomarańczowy. Jakie są przyczyny ciemieniuchy, jak zapobiegać jej występowaniu, a gdy już się pojawi - jak się jej pozbyć? Ciemieniucha - przyczyny Ciemieniucha to efekt nadmiernego działania gruczołów łojowych, znajdujących się na skórze dziecka. Hormony mamy, które przez pewien czas po porodzie krążą jeszcze w organizmie malca, sprawiają, że gruczoły pracują zbyt intensywnie. Łój, wydzielany przez nie w nadmiarze, zasycha na główce dziecka i łącząc się ze złuszczonymi komórkami naskórka, tworzy na niej ciemnożółte plamy o różnym stopniu nasilenia. Ciemieniucha, jak wynika z obserwacji pediatrów, pojawia się często zwłaszcza w miesiącach letnich. Przypadłość nie ma żadnego związku z higieną - gwarancji, że się jej uniknie, nie daje nawet codzienne mycie głowy dziecka. Ale gdy się już pojawi, nie ma powodu do niepokoju, bo łuski nie swędzą ani nie bolą dziecka, to tylko defekt estetyczny. Ciemieniucha u niemowlaka może pojawiać się także na brwiach i w okolicy nosa. Jak się pozbyć ciemieniuchy? Ciemieniucha - jak się jej pozbyć? Jeśli łusek jest niewiele, na kwadrans przed kąpielą nasmaruj je oliwką dla niemowląt, przykryj watą nasączoną oliwką, nałóż cienką czapeczkę i poczekaj, aż zmiękną. Następnie miękką szczoteczką wyczesz z włosków te łuski, które odwarstwiły się pod wpływem oliwki, i umyj głowę dziecka delikatnym szamponem. W żadnym wypadku nie używaj szamponów przeciwłupieżowych. Myjąc maluchowi głowę, nie trzyj skóry zbyt mocno, by jej nie podrażnić. Jeśli ciemieniucha jest bardzo nasilona, zamiast zwykłej oliwki lepiej zastosuj specjalny krem (np. Stelaker, Mustela) albo olejek (np. Olejuszka, Skarb Matki). Takie preparaty zawierają wyciągi z roślin (np. z liści brzozy czy kwiatu lipy), które powstrzymują nadmierne wydzielanie łoju, oraz substancje natłuszczające, przyspieszające odwarstwianie się łusek. Najlepiej nakładać je na noc, a następnego dnia rano umyć główkę i wyczesać łuski miękką szczoteczką. Przy silnej ciemieniusze do mycia głowy możesz używać (na zmianę z delikatnym szamponem, np. Klorane Bébé) namoczonych w ciepłej wodzie otrąb pszennych albo płatków owsianych, które zmiękczają łuski i działają łagodząco na skórę dziecka. Ciemieniucha - jak zapobiegać? Przede wszystkim nie przegrzewaj skóry dziecka. Rozwojowi ciemieniuchy sprzyja pot, dlatego czapeczka dziecka powinna być przewiewna, ze 100-proc. bawełny i najlepiej biała, bo barwniki mogą podrażniać skórę. W zamkniętych pomieszczeniach (np. w sklepie) trzeba ją zdejmować, by główka się nie spociła. Nie ma też potrzeby zakładania czapeczki w domu. Rozwojowi ciemieniuchy może sprzyjać też używanie zbyt agresywnych środków do pielęgnacji. Dlatego myj główkę dziecka tylko szamponami przeznaczonymi dla niemowląt. Po kąpieli starannie osusz włoski i wyczesz miękką szczotką. Ciemieniucha - kiedy ustępuje? Ciemieniucha mija zwykle około 3. miesiąca życia malca, gdyż wówczas normuje się praca gruczołów łojowych (choć w sporadycznych przypadkach utrzymuje się nawet do drugich urodzin). Nie znaczy to jednak, że możesz darować sobie staranną pielęgnację główki dziecka, bo łuski, które już się pojawiły, trzeba usunąć. Skorupa na głowie utrudnia skórze oddychanie, a w późniejszym wieku może być przyczyną kłopotów z włosami. Walcząc z ciemieniuchą, musisz uzbroić się w cierpliwość – kuracja trwa od tygodnia do dwóch, a zabiegi trzeba powtarzać codziennie. Zdarza się, że ciemieniucha powraca i leczenie trzeba zacząć od początku. Ciemieniucha - kiedy trzeba iść do lekarza? Jeśli czujesz, że ten problem cię przerasta, idź do dermatologa. Lekarz może przepisać specjalną maść do smarowania skóry dziecka i szampon zapobiegający powstawaniu łusek. Do pediatry na pewno musisz pójść wtedy, gdy strupki nie znikają mimo długotrwałej, odpowiedniej pielęgnacji, skóra jest mocno zaczerwieniona albo ciemieniucha pojawiła się poza skórą głowy (np. na szyi, za uszami, pod pachami). Takie objawy mogą świadczyć o alergii lub atopowym zapaleniu skóry i wymagają odpowiedniego leczenia.

.